Szanowni Państwo!
Lubartowskie Hospicjum św. Anny powstało w 2007 roku z inicjatywy Księdza Prałata Andrzeja Tokarzewskiego. Pamiętamy, jak u schyłku życia sam zmagał się z nieuleczalną chorobą, dlatego rozumiał potrzeby ludzi dźwigających brzemię bólu. Miejsce to pobłogosławił arcybiskup Józef Życiński i w ten sposób dopełnił dzieła. Patrząc z perspektywy czasu, trudno nie zauważyć, że Hospicjum św. Anny stało się testamentem Prałata i Biskupa, a równocześnie naszym dziedzictwem i wyzwaniem.
W miejscu tym najwyższe standardy opieki medycznej znajdują osoby chore w terminalnym stadium choroby. Placówka obecnie posiada 12 łóżek, z kolei w hospicjum domowym opieką objętych jest 30-40 chorych. Hospicjum niesie profesjonalną pomoc w zakresie potrzeb fizycznych, psychicznych, duchowych oraz społecznych, którą zapewnia personel (lekarze, pielęgniarki, kapelani, psycholog, fizjoterapeuta oraz wolontariusze). Podejmując dzieło rozbudowy hospicjum, wychodzimy naprzeciw realnym potrzebom ludzi chorych i cierpiących oraz oczekiwaniom lokalnej społeczności.
Dzięki tej inwestycji pacjenci zyskają więcej prywatności i godne warunki w trakcie opieki paliatywnej a także zwiększy się liczba miejsc. Plany obejmują ponadto powstanie pokoi dla rodzin pragnących czuwać przy swoich bliskich, salę szkoleniową dla pracowników i wolontariuszy, kaplicę przystosowaną do możliwości przemieszczania się chorych oraz niezbędnych magazynów. Pragniemy dodać, że opieka udzielana w Hospicjum św. Anny w Lubartowie jest bezpłatna, finansowana w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Kontrakt ten jednak nie pokrywa rzeczywistych kosztów utrzymania hospicjum, dlatego stale zabiegamy o wsparcie ludzi dobrej woli.
Nieustannie poszukujemy dodatkowych źródeł finansowania, np. odpis 1,5% podatku, organizowanych zbiórek i akcji charytatywnych, np. „Pola Nadziei”, jak również indywidualne wpłaty od osób prywatnych.
Rozbudowa hospicjum to w obecnych niespokojnych czasach wielkie wyzwanie finansowe i logistyczne, jednak podejmujemy je, zachowując w pamięci wszystkich tych, którzy odeszli i troszcząc się o wszystkich tych, którzy przeżywać tu będą nierzadko swe ostanie dni. Minione lata wytyczyły niestety tę smutną perspektywę — hospicjum musi zostać rozbudowane, gdyż nie wolno nam zamykać drzwi przed człowiekiem nieuleczalnie chorym.
Hospicjum nieodłącznie związane jest z Bazyliką św. Anny. Wejściowy portal kościoła wieńczy ozdobny kartusz z inskrypcją fundacyjną. Dzięki niemu w pamięci wielu lubartowskich pokoleń niezmiennie trwają ci, którzy świątynię wznieśli ku chwale Boga, nie szczędząc wydatków.
Pragniemy powrócić do tej wyjątkowej tradycji przy rozbudowie hospicjum. Prosimy o wsparcie, o konkretny szczodry gest, o solidarność z cierpiącymi i szlachetne pragnienie czynienia dobra. W zamian obiecujemy, że pamięć o wszystkich Darczyńcach zostanie uwieczniona na różnych elementach architektonicznych rozbudowywanego hospicjum. Pragniemy spisać nazwiska Fundatorów na murach i w ten sposób stworzyć fundacyjny kartusz, świadectwo zaangażowania, porywu serca i siły malej społeczności w XXI wieku. Będzie to również wyraz wdzięczności za realnie udzielone wsparcie.
„Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” — napisał ks. Jan Twardowski. Spieszmy się i kochajmy w porę, właśnie teraz, właśnie dziś, gdy ta niezwykle potrzebna i wyczekiwana inwestycja wkracza w etap realizacji. Działając wspólnie, zdążymy!
Kierownik Jerzy Zbiciak
Zarząd: Krzysztof Wiącek, Ks. Andrzej Juźko, Marian Bober, Jadwiga Olko, Marek Zagajski, Tadeusz Wiak
