JAN PAWEŁ MUCHARSKI 1910 – 2001

Urodził się na przedmieściach  Łomży w Skowronkach 26 czerwca 1910 r. Ukończył szkołę podstawową a następnie gimnazjum w Łomży. Od wczesnej młodości pociągało go życie duchowe dlatego też wstąpił do franciszkańskiego Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Został wysłany dla odbycia nowicjatu i studiów filozoficzno – teologicznych do Francji. Po ich ukończeniu na katolickim uniwersytecie w  Paryżu został 22 stycznia 1932 r. wyświęcony na kapłana. Przybrał imię – Franciszek.
W latach 1933 -1934 uczył języka francuskiego w zakonnym kolegium w Łomży. Mocno interesował Go dialog ekumeniczny z cerkwią prawosławną. Uzyskał pozwolenie na sprawowanie liturgii w obrządku wschodnim. Pracę w obrządku bizantyjsko – słowiańskim zaczął w Lubieszewie, gdzie od XVIII wieku istniał klasztor o.o. kapucynów, w 1933 r. rewindykowany po kasacji w czasach carskich. Założono w nim ośrodek neounii(akcja na rzecz jedności Kościoła katolickiego z prawosławiem podjęta na Wołyniu, Polesiu i Podlasiu). Ojciec Jan Paweł Mucharski pracował w tym klasztorze w  latach 1935-1939 (na liście zakonników lubieszowskich z dnia 1.01.1939 r. figuruje jako Franciscus a Łomża vic.par. – wikariusz parafii).
Tuż przed wybuchem wojny w czerwcu 1939 r. powrócił  do kraju. Okres okupacji spędził w klasztorze O.O. Kapucynów w Lublinie i Lubartowie. To on ściągnął  do Lubartowa swoich braci Antoniego i Bolesława. Podobnie jak bracia zaangażował się w konspirację, jako „Melchior” był kurierem między Lublinem a Lubartowem. Pełnił też funkcję kapelana Armii Krajowej.
W latach 1946 – 1967 pracował jako misjonarz ludowy w wielu parafiach. Zajmował się nauczaniem kleryków kapucyńskich i udzielał w duszpasterstwie parafialnym. We wszystkich swoich poczynaniach kierował się nabożeństwem do MB Nieustającej Pomocy, która wytyczała mu drogę do pojednania z prawosławiem. Zainteresowania socjologią spowodowały, że tuż po wojnie podjął dalszą naukę na uniwersytecie warszawskim, studia te ukończył w 1950 r. System komunistyczny nie sprzyjał jego działalności.
Po opuszczeniu kraju w 1967 r. przez szereg lat pełnił posługę w kilku parafiach wschodniego obrządku w Anglii a potem USA i Kanadzie (w tej ostatniej przez 10 lat sprawował duszpasterstwo dla Ukraińców).  Po przemianach wrócił do kraju. Sentyment do Lubieszowa i początków posługi kapłańskiej sprawił, że stale myślał o odwiedzeniu tej ziemi. Udało się w końcu 1990 r.  Po 50 latach nieobecności zastał klasztor zajęty przez milicję, sąd i prokuraturę a budynek kościoła –przez milicyjny klub sportowy. Ojciec Franciszek pozostał w tym miejscu przez pewien czas, pomagając miejscowym duszpasterzom a kiedy w  1992 r. władze wołyńskie zwróciły kościół Kapucynom, jego administratorem został właśnie On. Podjął wówczas szereg  prac zabezpieczających i porządkowych na terenie klasztoru. Środki finansowe pozyskiwał dzięki hojności współbraci z USA.
W tym czasie opracował w języku rosyjskim książeczkę I ty utwierdzaj swoich braci a po polsku na zakończenie drugiego milenium wiary wydał książkę Ty jesteś Piotr, będącą zbiorem przemyśleń na temat sytuacji na płaszczyźnie ekumenicznej, zwłaszcza na terenach wschodnich.
Planował jeszcze udział w czerwcowej wizycie Ojca Św. w Kijowie, przygotowywał jubileusz 75 – lecia życia zakonnego. Opatrzność miała wobec Niego inne plany. Zmarł nagle dnia 13 marca 2001 r. w Oak Ridge w pobliżu Nowego Jorku. Uroczysty pogrzeb odbył się w New Brunswick  17 marca 2001 r. w asyście księży diecezjalnych i kapłanów zakonnych.

Data opublikowania: 14:35, 27 lipca 2014

Kategorie: Pamięć i Zobowiązanie